Krzysztof Wołodźko Krzysztof Wołodźko
206
BLOG

Dzień trzeci. Pałacyk Michla. Sowieci

Krzysztof Wołodźko Krzysztof Wołodźko Powstanie Warszawskie Obserwuj temat Obserwuj notkę 0

3 sierpnia 1944 ukazuje się w walczącej Warszawie pierwszy powstańczy numer pepesowskiego „ROBOTNIKA”. Zygmunt Zaremba publikuje w nim krótki artykuł wstępny: „Wymowa faktów”.

Dotyczy on m.in. powstałej na początku maja 1944 zakonspirowanej Krajowej Rady Ministrów, w skład której wchodzili: jako Delegat Rządu RP na Kraj (wicepremier Rządu RP) Jan Stanisław Jankowski; jako jego zastępcy w randze ministrów: Adam Bień ze Stronnictwa Ludowego, Antoni Pajdak z PPS-WRN, Stanisław Jasiukowicz ze Stronnictwa Narodowego.
 
Zaremba pisze: „W godzinie czynu społeczeństwo wszędzie: w Wilnie czy w Lublinie, we Lwowie czy teraz w Warszawie – widzi Armię Krajową, widzi P.P.S., Stronnictwo Ludowe oraz inne poważne ugrupowania, a najbardziej rozreklamowana PPR okazała się tylko zwykłym bluffem, blagą i oszustwem. (…) Całe społeczeństwo musi z pełnym zaufaniem skupić się przy swoim Rządzie i jego reprezentacji krajowej (…)”.
 
O wyzwolenie Wilna oddziały Armii Krajowej walczyły między 7 a 13 lipca, o wyzwolenie Lublina między 22 a 24 lipca, o wolność dla Lwowa między 23 a 27 lipca 1944.
 
3 sierpnia powstańcy odbijają m.in. siedzibę żandarmerii niemieckiej (ul. Żelazna 75A) i gmach Państwowego Gimnazjum i Liceum Żeńskiego im. Królowej Jadwigi przy Al. Ujazdowskich (róg Placu Trzech Krzyży i Wiejskiej).
 
Tego samego dnia premier Mikołajczyk oficjalnie przekazuje Stalinowi informację „o rozpoczęciu bitwy o Warszawę. Zwrócił się on osobiście do niego [Mikołajczyk przebywał w Moskwie z wizytą między 30 VII a 9 VIII 1944 r. – K.W.] o udzielenie pomocy dla walczącej Warszawy i otrzymał wyraźną obietnicę wysłania do Warszawy sowieckich oficerów łącznikowych” (cyt. za „Times”).
 
Londyński „Dziennik Polski i Dziennik Żołnierza” z 3 sierpnia tamtego roku cytuje przemówienie Churchilla, wygłoszone dzień wcześniej w Izbie Gmin: „Armie rosyjskie stoją obecnie u wrót Warszawy. Przynoszą one ze sobą oswobodzenie Polski. (…) słynną stolicę Polski, która tak walecznie broniła się przed inwazją niemiecką uwalnia dzielność oręża rosyjskiego”...
 
W walczącej Warszawie pchor. Józef Szczepański „Ziutek”, żołnierz batalionu „Parasol” pisze słowa piosenki „Pałacyk Michla”.
 
Wszystkie cytaty za: „Żeby chociaż świat wiedział. Obrona Warszawy 1939. Powstanie Sierpniowe 1944” (nakładem Bellony, Warszawa 2010).
 
 

 

 

Krzysztof Wołodźko Utwórz swoją wizytówkę Krzysztof Wołodźko, na ogół publicysta. Miłośnik Nowej Huty. Wyją syreny, wyją co rano, grożą pięściami rude kominy, w cegłach czerwonych dzień nasz jest raną, noc jest przelaną kroplą jodyny, niechaj ta kropla dzień nasz upalny czarnym - po brzegi - gniewem napełni - staną warsztaty, staną przędzalnie, śmierć się wysnuje z motków bawełny... Troska iskrą w sercu się tli, wiele w sercu ognia i krwi - dymem czarnym musi się snuć pieśń, nim iskrą padnie na Łódź. Z ognia i ze krwi robi się złoto, w kasach pękatych skaczą papiery, warczą warsztaty prędką robotą, tuczą się Łodzią tłuste Scheiblery, im - tylko radość z naszej niedoli, nam - na ulicach końskie kopyta - chmura gradowa ciągnie powoli, stanie w piorunach Rzeczpospolita. Ciąży sercu wola i moc, rozpal iskrę, ciśnij ją w noc, powiew gniewny wciągnij do płuc - jutro inna zbudzi się Łódź. Iskra przyniesie wieść ze stolicy, staną warsztaty manufaktury, ptaki czerwone fruną do góry! Silnym i śmiałym, któż nam zagrodzi drogę, co dzisiaj taka już bliska? Raduj się, serce, pieśnią dla Łodzi, gniewną, wydartą z gardła konfiskat. Władysław Broniewski, "Łódź"

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Kultura